ΤΟ «ΤΑΜΠΟΡΙ» (ΤΟ ΦΥΛΑΚΙΟ ΓΕΩΡΓΟΥΤΣΑΤΩΝ)

§      Η ”τούρκικη’’ λέξη ταμπόρι σημαίνει σταθμός - φυλάκιο – παρατηρητήριο.

Το πέρασμα των Γεωργουτσατών, από την θάλασσα (Ιόνιο) προς την ενδοχώρα πρέπει να ήταν πάντοτε από τα σημαντικά της περιοχής και αυτό το μαρτυρούν οι δύο σταθμοί – ταμπόρια  που βρήσκονται στις άκρες του, στην Κιάφα της Μουζίνας και στην ομώνυμη τοποθεσία στους Γεωργουτσάτες. Δέν είναι τυχαία άλλωστε το ότι κάπιο σημαντικό πρόσωπο στην αρχαιότητα είχε θαφτεί στους πρόποδες της πλαγιάς που βρήσκονταν το «ταμπόρι» των Γεωργουτσατών ,ότι πολύ κοντά εκεί βρέθηκε πανάρχαιος καλά κρυμένος για αιώνες θησαυρός και ότι οι Τούρκοι,από τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας τους στην περιοχή, είχαν μετονομάσει το χωριό ‘Αϊ Θανάσης σε Ισιαράτ πού σημαίνει σημάδι.Την σπουδαιότητα αυτού του φυλακίου επιβεβαιώνει και ένα δημοσίευμα της παλιάς Πανηπειρωτικής εφημερίδας «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ» στις 5 Σεπτεμβρίου του 1903.

Σε ανταπόκριση από το Αργυρόκαστρο ‘’πλέκετε’’ το εγκώμιο του Δροπολίτη – Σωφρατικινού φύλακα Δημ. Π. Κύργιου, ο οπόίος υπηρέτησε την τουρκική ‘’τζανταρμερία’’(χωροφυλακή)για πάνω από 17 χρόνια σε Μπεράτι, Αργυρόκαστρο ,Δρόπολη και άλλα μέρη, με μεγάλη επιτυχία.Το ότι υπηρετούσε την εποχή εκείνη στο ‘’νταμπόρι’’ ένα τόσο σημαντικό στέλεχος της χωροφυλακής είναι ακόμη ένας λόγος ,που δείχνει την στρατηγική θέση της περιοχής μας .Θέση ,η οποία είχε επιλεγή από τις αρχές του 1890 και για την εγκατάσταση τουρκικού στρατοπέδου(στα χάνια).

Το τούρκικο στρατόπεδο των Γεωργουτσατών,διαδέχθηκαν τα ελληνικά και άλλα διεθνή στρατεύματα από το 1913 ως το 1921,ακολούθησε ο αλβανικός στρατός ως το 1939 ,οπότε τα ιταλικά κατοχικά στρατεύματα έκτισαν τους μεγάλους στρατώνες (ολόκληρο χωριό),κτήρια των οποίων σώζονται μέχρι σήμερα.Ως πρίν λίγα χρόνια σώζονταν και το κτήριο του σταθμού – φυλακίου στην θέση ,πού ήταν προηγουμένως το τούρκικο ‘’νταμπόρι’’.Το κτήριο αυτό ,με μεσημβρινό προσανατολισμό ,ήταν κτισμένο από καλοπελεκημένη ντόπια πέτρα , σε διαστάσεις περίπου 6Χ4 μέτρα με ευρύχωρη πόρτα και παράθυρα.Οι αναλογίες του ,τα ανοίγματά του και τα ‘’πελεκήματα’’ των γωνιών του μαρτυρούν την καθοδήγηση των μαστόρων από έμπειρο μηχανικό αρχιτέκτονα,ο οποίος βάδιζε μάλον πάνω σε προκαθορισμένα σχέδια του ιταλικού στρατού.Παρόμοια είναι και τα φυλάκια που χτίστηκαν την ίδια εποχή στην Μουζίνα (κιάφα) και στην Γορίτσα σε άλλες διαστάσεις ,ανάλογα με την χρήση τους.Των Γεωργουτσατών χρησίμευσε αποκλειστικά για φυλάκιο και γραφείο των μηχανικών που επιμελήθηκαν την κατασκευή του δρόμου Κακαβιά - Γεωργουτσάτες – Μουζίνα – (και) Γορίτσα, της Μουζίνας για το ίδιο διάστημα και την επέκτασή του προς Αγ.Σαράντα και της Γορίτσας , από Γεωργουτσάτες προς Γορίτσα και Δερβιτσάνη ,όπου υπήρχε άλλο φυλάκιο για την επίβλεψη του δρόμου προς Αργυρόκαστρο. Στης Μουζίνας και της Γορίτσας υπήρχε και μικρή φρουρά ,των Γεωργουτσατών η φρουρά ενισχύονταν από το στρατόπεδο.Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο δρόμος Κακαβιά – Γεωργουτσάτες για την ευθύτητά του μετονομάστηκε από τους Δροπολίτες  «λαμπάδα».Επίσης σε αυτά τα στρατιωτικής φύσεως έργα βρήκαν δουλειά πολλοί Δροπολίτες με καλά μεροκάματα, λέγετε ότι την εποχή της ιταλοκρατίας ‘’έπεσε’’ πολύ χρήμα τόσο από τα έργα,όσο και από την κατανάλωση (προ πάντων σε αλκοόλ)που έκαναν οι Ιταλοί στρατιώτες.

Στην φωτογραφία εικονίζετε το «νταμπόρι»όπως ήταν πρίν την κατεδάφισή του. Ακολουθεί η ανταπόκριση από την «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ» 5^ης/9^ου/1903.

Φ.Π.Γ.  4^ος/2013.

Socializer Widget By Blogger Yard

SOCIALIZE IT →

Tweet

FOLLOW US →

SHARE IT →